Couto Mixto

    “Hai preto de cincocentos anos que Tomás Moro

describiu unha república imaxinaria.

A obra foi titulada Utopía.

O Couto Mixto existiu; non foi unha utopía.

Mais hoxe é unha república esquecida”

(Luis M. García Mañá)

I
República esquecida

O Couto Mixto finou tal día coma hoxe, hai 157 anos, co Tratado de Límites -asinado en Lisboa- entre España e Portugal.

II
Homes de acordo

Desde o século XIII, tiñan dereitos: Tres homes, tres chaves na arca.

III
Camiño privilexiado

Este camiño usábase como vía de comercio.O Camiño cruzaba as tres aldeas do Couto Mixto. Bordeaba o “Outeiro da Picoña” e nalgúns sitios, o percorrido estaba sinalado con cruces en marcos de pedra.

IV
Pobos promiscuos

Cambedo, Souteliño, Lamas de Arcos.
E sí, esa fermosura da lingua galega : “pobos promiscuos”, “camiño
privilexiado”...somos afortunados!

V
Ad iustitiam per ius

Aquí os protagonistas desta memoria única: Luis García Mañá e Xurxo Lobato.

Polo san Miguel...uvas e mel

2021

Libro de referencia :
COUTO MIXTO. Unha república esquecida. Luís Manuel García
Mañá.Fotografías : Xurxo Lobato. Edicións Xerais de Galicia S.A.
Vigo. 2005
Na arañeira :
1) Concello de Calvos de Randin.
http://www.calvosderandin.com/webjoomla/index.php/gal/couto-mixto-4/historia2
2) Asociación de Amigos do Couto Mixto
https://galeguizargalicia.gal/asociacion-de-amigos-do-couto-mixto/

Lucio Battisti

(1943-1998)

Tal día coma hoxe, hai vintetrés anos, finou Lucio Battisti.

Lémbrome moito del, pois -mitómano irredento- o seu nome quedoume gravado cando escoitei por primeira vez Il mio canto libero.

Foi na radio,of course.

Máis a paixón xurdiu naquela máquina de discos que tiña o “Juventud” na rúa da Raíña... ou na praza de Fonseca?
Por un peso podías escoitar dúas cancións.

E a miña sempre era a mesma, dúas veces:

-Duraba unha eternidade (comparada coas competidoras)

-Tiña unha estrutura (comezaba a modiño,esas guitarras, ía subindo, esa batería, esas trompetas, esa pausa...)
-Tiña coros, orquestración -eses violíns da segunda parte-
-Tiña mensaxe ( “In un mondo che prigioniero é/respiriamo liberi io e te”)

.....

Así que, sempre inmortal, aquí vai unha -miña- escolma do seu talento
(E, sí, todas elas superan, con nota, ese canon dos tres minutos que as discográficas impoñían)

        I.- La luce dell, est
        II.- La canzone del sole
        III.- Ancora tu
        IV.- Il giardini di marzo

En Compostela, neste setembro raro...

... L,Universo trova spazio dentro me”