(Memoria é saber canto podemos perder)
O máis engaiolante da Exposición Camiño de Inverno de Ponferrada a Compostela é o mapa/plano onde, nun extraordinario deseño, atopamos o itinerario do Camiño inzado de xentes, lugares, patrimonio...
Cunha sinalética minuciosa e atractiva (a intemporal beleza das liñas rectas, que nunca se mesturan) o Mapa adiántanos o que logo desfrutaremos no percorrido demorado, pausado e mesmo extasiado: anfitrións, heroínas, lugares-patrimonio, paisaxes...
Gardamos o tríptico, tan acaído, e comezamos a andaina.
1) Demorada:
Cada foto é un documento único. Apreixar un instante para a posteridade non é doado (ou si?). Unha escolma moi moi curta, para espertar a vosa curiosidade:
Francisco do Romualdo toca a zanfona, concentrado e inspirado.
Antonio Vázquez é un feliz gardián da Capela Sixtina Galega (Santa María de Nogueira).
E, no Saviñao, a elegante e clásica fermosura da muller galega: Daniela Vázquez e Susana García.
2) Pausada:
Nas paisaxes. Cabo do Mundo: palabras maiores! Ollade ese meandro mítico do vello pai Miño... Ou Belesar no outono (foto oficial do cartaz, como non !).
3) Éxtase:
No remate, presidindo a exposición etnográfica (complemento ideal da fotográfica) atopo ese fermoso e vello batuxo irmán, sen eu sabelo ata velo, da miña gamela familiar no Eume!
A Exposición está no hotel Puerta del Camino (moi cómodo, entrando en Santiago xusto na primeira saída da Autoestrada)
Logo marcha para Monforte.
Paga a pena !
Agardando pola primavera
Marzo 2020
