Iyi günler
I
Miña querida Dafne:
Algunha vez escoitei -a xeito de reproche - que os agasallos que facemos, son as carencias que temos.
Non é certo.
Ocorre que, na maxia do cariño, entregamos o que –para nós- é valioso, agardando na destinataria a complicidade - curiosa e fascinada- que sempre esperta a música
( O maior tesouro humano, of course !)
II
Así que , neste trinta de xullo tan especial, déixoche tres alfaias:
1) Nana turca :“Cançons de bressol del Mediterrani”. Rosa Zaragoza
2) Nana brasileira : “Cabecinha no ombro”. Almir Sater.
3) Nana portuguesa: “Voaría a Compostela”. Milladoiro.
Gelukkige verjaardag
miña favorita!
