Ruth Matilda Anderson

(“...en cambio Ruth preocúpase por coñecer ben o castelán e mesmo o galego,para comunicarse, para comungar con Galicia” 

Miguel-Anxo Seixas. Ver Galicia: A mirada ferida e a mirada transferida.Catálogo Exposición.2010)

 Agora que tan de moda están as conmemoracións e os fastos, para celebrar calquera evento (escusas habituais para potenciar o negocio turístico de cidades e países) pídovos que fagades unha pequena viaxe, coa vosa imaxinación, no tempo.

Hai que voltar noventa e catro anos  atrás.

Retroceder ata o chuvioso dia de San Silvestre do 1925.

 Son as sete da tarde en Compostela.

 Accedemos a Quintana, pola rúa da Conga.

 Nada máis entrar, paramos.

 Fronte a nós, na Porta Santa, algúns operarios afánanse en colocar as lámpadas de cores que adornarán, todo o Ano Santo que está a piques de principiar, aquelas paredes centenarias.

 Hai tres escadas, restos de terra e pedras...nótanse as obras.

 A nosa fotógrafa, non dubida.

 Fala con axudantes e colaboradores. 

 Instalan os trebellos da Kodak.

 Organiza encadres, ángulos, detalles técnicos...

 Preme na botoeira  e outra instantánea - imperecedoira -, queda apreixada no carrete.

 Case cinco mil fotografías , neses tres anos de viaxe por Galicia, que garda e arquiva cunha meticulosidade exemplar – e que hoxe tanto lle agradecemos.

 Porque esta  muller (que cumpre os trinta e dous) anda por Galicia desde o ano pasado.

 Ven desde Estados Unidos.

 Traballa para a Hispanic Society of America.

 E percorre o noso país, paseniñamente, de vagar, falando, lendo e traducindo a nosa lingua (é políglota!) preguntando, retratando e gardando -para sempre- a dignidade das nosas xentes...

 Mollada, pero satisfeita co traballo, a nosa dona vai camiño do hotel.

 Xa matina na feira de mañá, en San Fiz de Solovio.

 A praza ferverá, chea de xente, no primeiro día do Ano Santo de 1926.

.....

 Boas noites e moitas grazas,benquerida  Ruth Matilda Anderson!

En  Compostela, Nadal do 2019